Znaleziska archeologiczne pokazują, ze machiny tłoczące powietrze znali i stosowali już starożytni Egipcjanie czy Grecy. Były one wykonane z drewna i służyły najprawdopodobniej do tłoczenia powietrza do głębokich tuneli. Najbardziej spektakularne i powszechnie znane zastosowanie sprężonego powietrza w wiekach średnich to „miechy” napędzające organy katedr chrześcijańskiej Europy. Naturalnie napęd stanowiła siła ludzkich mięśni. Dopiero XIX wiek przyniósł i w tym zakresie, rewolucyjne zmiany zarówno w napędzie tych urządzeń – silnik parowy, jak i w ich zastosowaniu. Potrzeba szybkiej industrializacji wymogła budowę narzędzi, które ułatwiały i czyniły lżejszą pracę robotników budujących mosty, wieżowce, a także dobra przemysłowe jak np. samochody. Niewątpliwe zalety narzędzi i urządzeń pneumatycznych takie jak niewielkie wymiary, prostota i niezawodność konstrukcji oraz ich lekkość przyczyniły się do ogromnej popularyzacji pneumatyki we współczesnym świecie.
Dziś, trudno wyobrazić sobie firmę obywającą się bez sprężonego powietrza. Tak dobrze znane wszystkim sprężarki tłokowe przechodzą dziś do historii, a obszar ich zastosowań gwałtownie się kurczy. Wymagania dzisiejszych odbiorników energii pneumatycznej powodują, że musimy dostarczać powietrze czyste, suche i o stałej wartości ciśnienia. Nacisk na ekologię sprawia, że sprężarka musi pracować cicho i „żyć” w przyjaźni ze środowiskiem.
W zasadzie żadnego z tych kryteriów (nawet pomijając niską bo wynosząco ok. 60% sprawność) nie spełnia sprężarka tłokowa. Dlatego koniec XX wieku należał do sprężarek śrubowych a przyszłość to sprężarki bezolejowe z wtryskiem wody oraz sprężarki spiralne.
Bezolejowe, urządzenia cechuje niezwykle cicha praca. Powietrze jest sprężane od ciśnienia atmosferycznego do ciśnienia pracy w sposób ciągły przy wykorzystaniu dwóch spiral, z których jedna jest nieruchoma a druga wprawiana w ruch obrotowy. Brak styczności pomiędzy metalowymi spiralami a w związku z tym wyeliminowanie czynnika smarującego w stopniu sprężającym powoduje, że uzyskane zostaje sprężone powietrze całkowicie czyste i nie zawierające oleju. Dzięki takiemu rozwiązaniu na wylocie otrzymujemy powietrze pozbawione pulsacji o stałej wartości ciśnienia. Niewielka ilość ruchomych części z których zbudowana jest sprężarka daje bardzo małe prawdopodobieństwo wystąpienia awarii.
Dokładności wykonania elementów sprężarki sprawiają, że niestety jest to – przynajmniej jeszcze dzisiaj – stosunkowo droga technologia, aczkolwiek trudna do zastąpienia w takich dziedzinach jak medycyna, przemysł farmaceutyczny czy spożywczy. Wszystkim tym, którzy dysponują nieco mniejszymi zasobami finansowymi, a nie mogą sobie pozwolić na żadne kompromisy w czystości powietrza, dedykowane są sprężarki śrubowe o zmiennej wydajności, w których miejsce oleju chłodzącego zajęła woda, a inteligentne systemy sterowania zmieniają, w zależności od zapotrzebowania obciążenie pracy maszyny zmniejszając tym samym pobór energii elektrycznej przez silnik napędowy. Jeżeli dołożymy do tego całe pakiety urządzeń służących do odseparowania i usunięcia wilgoci ze sprężonego powietrza oraz zestawy filtrów oczyszczających je z różnych zanieczyszczeń, to otrzymamy obraz współczesnej pneumatyki. Nie wiemy jak będzie wyglądał rynek pneumatyki jutro, ale obserwując teraźniejszość trudno przypuszczać by malał, a nawet jesteśmy pewni , że jego udział w bilansie energetycznym będzie rósł.
