Pierwsze sprężarki tłokowe były urządzeniami jednostopniowymi pracującymi w warunkach nieomal inzentopowych. Zostały zastąpione dwustopniowymi sprężarkami z bezpośrednim chłodzeniem osiągając wyższą sprawność (patrz zamieszczony wykres entropii, Rys. 1), na którym obszar poniżej linii opowiada wykonanej pracy). Jednakże ich konstrukcja była skomplikowana, będąc przyczyną np. kłopotliwych wibracji i kosztownej obsługi serwisowej.
Z tych powodów, dzisiejsze sprężarki dwustopniowe produkowane są jedynie, niemal wyłącznie, dla specjalnych zastosowań. We wszystkich krajach, gdzie wcześnie rozpoczął się proces uprzemysłowienia, istnieli liczni producenci sprężarek. W tym czasie sprężarki obrotowe były synonimem sprężarek łopatkowych. Pierwsze dwustopniowe sprężarki łopatkowe były wyposażone w urządzenie smarowania kroplowego i system smarowania pośredniego. Później dopiero opracowano jednostopniowe sprężarki łopatkowe z zamkniętym obiegiem smarowania. Jedynie kilku producentów rozwinęło konstrukcję sprężarki i osiągnęło stadium produkcyjne. Około 35 lat temu, pojawiły się jednostopniowe sprężarki śrubowe z wtryskiem oleju. Uważane były za następczynie sprężarek tłokowych. Z punktu widzenia oszczędności energii jednak, ten etap rozwoju sprężarek był rozpatrywany nie jako jeden, ale dwa kroki wstecz. Dlaczego?
Sprężarki tłokowe ze sprężystymi pierścieniami tłokowymi, podobnie jak w silnikach spalinowych, posiadają aktywne uszczelnienie. Wirniki w sprężarce śrubowej, dla kontrastu nie mogą dotykać zewnętrznych ścian – które pełnią porównywalną funkcję z biernym uszczelnieniem, co prowadzi do utraty mocy i powrotu powietrza do króćca ssawnego. Sytuacja staje się jeszcze bardziej problematyczna, gdy na skutek zużycia materiału wału, powiększają się luzy poprzeczne łożysk. Skutkiem tego żywotność sprężarek śrubowych rzadko przekraczała 25.000 roboczogodzin, co jest istotnym ograniczeniem. Klientom wydaje się znacznie bardziej opłacalnym kupowanie sprężarek śrubowych niż ponosić koszty ciągle rozwijających się sprężarek obrotowych. I dlatego większość dzisiejszych dostawców sprężarek śrubowych produkuje sprężarki w oparciu o standardowe komponenty. Jedynie sprężarki obrotowe, ciągle udoskonalane i ulepszane, są zdolne pozostać na rynku. Wraz z Pneumofore jedynymi skutecznie działającymi producentami sprężarek obrotowych w Europie są Wittig, Hydrovane i Mattei.
Autor: Robert Hilfiker (cz.1 artykułu „Prawda i Sprężanie”)
